|
Individuele
bedrijven
Individuele
bedrijfjes ontstaan vaak vanuit de vergaderingen van de weduwen zelf.
Bijvoorbeeld; een weduwe is altijd al handig geweest in het maken van
potten, kan goed manden vlechten, touw maken, kan naaien op een machine
enz. Als er een mogelijkheid is hier geld mee te verdienen, dan is er
ook vaak geld nodig om er een bedrijfje mee op te zetten.
Hiermee werden hun plannen gerealiseerd zoals: het naaien van
schooluniformen of kleding, handel in bonen of maïs, kweken van
groenten, het maken van touw, zeep, manden, rieten matten, yiko's (=
kookkacheltjes die 60% hout besparen), potten enz. Sommige
weduwen presteren het zelfs om geheel met hun eigen gezin stenen te
bakken en te verkopen. Dat kan natuurlijk alleen maar in een bepaalde
omgeving met geschikte klei.
|
|
|
|
|
|
|
| 
|
Ook
kopen enkele vrouwen producten, b.v.
een oude autoband om daar slippers van te maken. Een enkeling weet
zelfs producten te kopen en deze weer duurder te verkopen. Soms gebeurt
dat ook nog eens in een eigen winkeltje. Het gemaakte of gekochte wordt
vervolgens weer verkocht. In het winkeltje hieronder, gebouwd tegen een
coöperatief café, verkoopt een weduwe kleding, maar ook telefoonkaarten
en snoep.
|
|
|
Naast
de genoemde bedrijfjes, beschouwen we ook een geit,
een koe, een schaap en sinds kort ook een ezel als een soort individueel bedrijf. Het eerste jonge
dier
moet als afbetaling aan een volgende weduwe worden gegeven. Inmiddels
zijn er honderden koeien in de dorpen met vele
honderden kalveren. Dat geldt ook voor de geiten en sinds kort voor
schapen. Met een ezel zijn we pas in 2019 begonnen. Er zijn dus vele voorbeelden te noemen, die als aanvang voor
een eigen bedrijfje beschouwd kunnen worden. Denk b.v. maar eens aan
zaaigoed dat op hun eigen stukje grond wordt verbouwd. Deels voor eigen
gebruik, deels voor verkoop.
|
